مرکز داده قابل حمل که به عنوان مرکز داده سیار نیز شناخته می شود، یک مرکز مستقل است که سرورها، ذخیره سازی و تجهیزات شبکه را در یک واحد قابل حمل قرار می دهد. این مراکز داده طوری طراحی شده اند که به راحتی قابل استقرار و جابجایی باشند و برای سازمان هایی با نیازهای متغیر یا عملیات از راه دور، انعطاف پذیری و مقیاس پذیری را ارائه می دهند.
مزایای یک مرکز داده قابل حمل عبارتند از:
۱- تحرک: مراکز داده قابل حمل را می توان به راحتی به مکان های مختلف منتقل کرد و آنها را برای استقرار موقت یا سناریوهای بازیابی فاجعه ایده آل می کند.
۲- استقرار سریع: این مراکز داده را می توان به سرعت راه اندازی و عملیاتی کرد و زمان خرابی را کاهش داد و کارایی را افزایش داد.
۳- مقیاس پذیری: سازمان ها می توانند به راحتی زیرساخت فناوری اطلاعات خود را با افزودن واحدهای مرکز داده قابل حمل بیشتر در صورت نیاز گسترش دهند.
۴- مقرون به صرفه بودن: مراکز داده قابل حمل می توانند راه حل مقرون به صرفه تری در مقایسه با ساخت و نگهداری مراکز داده سنتی باشند.
کاربردهای مراکز داده قابل حمل عبارتند از:
۱- عملیات نظامی: مراکز داده قابل حمل توسط نیروهای نظامی برای ارتباطات امن و قابل اعتماد و پردازش داده ها در مکان های دور استفاده می شود.
۲- بازیابی بلایا: این مراکز داده را می توان برای ارائه زیرساخت های حیاتی فناوری اطلاعات در صورت بروز بلایای طبیعی یا شرایط اضطراری مستقر کرد.
۳- محاسبات لبه: مراکز داده قابل حمل برای برنامه های کاربردی محاسبات لبه استفاده می شود و منابع محاسباتی را برای پردازش سریعتر به نقطه تولید داده نزدیک می کند.
۴- رویدادها و تاسیسات موقت: مراکز داده قابل حمل برای رویدادهای موقت، مانند کنسرت ها یا جشنواره ها، که در آن زیرساخت موقت فناوری اطلاعات مورد نیاز است، استفاده می شود. به طور کلی، مراکز داده قابل حمل یک راه حل منعطف و کارآمد برای سازمان هایی که به زیرساخت IT موبایل یا موقت نیاز دارند، ارائه می دهند.